Είναι γνωστό ότι η ζημιά από διάβρωση μετάλλων έχει σημαντικό αντίκτυπο στη διάρκεια ζωής, την αξιοπιστία και τη διάρκεια ζωής της βαλβίδας.Η δράση μηχανικών και διαβρωτικών παραγόντων στο μέταλλο αυξάνει σημαντικά τη συνολική φθορά της επιφάνειας επαφής.Η συνολική ποσότητα φθοράς στην επιφάνεια τριβής της βαλβίδας κατά τη λειτουργία.Κατά τη λειτουργία της βαλβίδας, οι επιφάνειες τριβής φθείρονται και καταστρέφονται λόγω των ταυτόχρονων μηχανικών και χημικών ή ηλεκτροχημικών αλληλεπιδράσεων μεταξύ του μετάλλου και του περιβάλλοντος.Για τις βαλβίδες, οι καιρικές συνθήκες για τη λειτουργία του αγωγού τους είναι περίπλοκες και η παρουσία υδρόθειου, διοξειδίου του άνθρακα και ορισμένων οργανικών οξέων στα μέσα όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και το νερό της δεξαμενής αυξάνει την καταστροφική δύναμη της μεταλλικής επιφάνειας και γρήγορα χάνει το ικανότητα εργασίας.

Η χημική διάβρωση των μετάλλων εξαρτάται από τη θερμοκρασία, το μηχανικό φορτίο των μερών τριβής, τα σουλφίδια που περιέχονται στα λιπαντικά υλικά, τη σταθερότητα της αντίστασης στα οξέα, τη διάρκεια επαφής του μέσου, την κατάλυση των μετάλλων στη διαδικασία νιτρίωσης, την ταχύτητα της μετατροπής από μόριο σε μέταλλο των διαβρωτικών υλικών και ούτω καθεξής.Επομένως, οι αντιδιαβρωτικές μέθοδοι (ή μέτρα) μεταλλικής βαλβίδας και η εφαρμογή βαλβίδων από συνθετικά υλικά, θα γίνουν ένα από τα τρέχοντα ερευνητικά θέματα της βιομηχανίας βαλβίδων.

1. Αντιδιαβρωτική Μεταλλική Βαλβίδα

Οι μεταλλικές βαλβίδες προστατεύονται από τη διάβρωση επικαλύπτοντάς τις με προστατευτική επίστρωση (βαφή, χρωστική ουσία, λιπαντικό υλικό κ.λπ.) που προστατεύει τη βαλβίδα από τη διάβρωση κατά την κατασκευή, την αποθήκευση, τη μεταφορά και τη χρήση.

Η αντιδιαβρωτική μέθοδος της Μεταλλικής Βαλβίδας εξαρτάται από την απαιτούμενη περίοδο προστασίας, τις συνθήκες μεταφοράς και συντήρησης, τα χαρακτηριστικά κατασκευής της βαλβίδας και τα υλικά, φυσικά, για να ληφθεί υπόψη η οικονομική επίδραση της ανύψωσης του αντιδιαβρωτικού.

Υπάρχουν τέσσερις κύριες μέθοδοι αντιδιαβρωτικής προστασίας για τις μεταλλικές βαλβίδες και τα εξαρτήματά τους:

1.1 Απελευθερώστε τον πτητικό αναστολέα διάβρωσης στην ατμόσφαιρα των ατμών (επικαλυμμένο με στυπόχαρτο, εμφυσημένο μέσα από το θάλαμο του προϊόντος κ.λπ.).

1.2 Χρησιμοποιήστε φραγμένα διαλύματα νερού και αλκοόλης.

1.3 Εφαρμόστε μια λεπτή επίστρωση αντιδιαβρωτικού υλικού στην επιφάνεια της βαλβίδας και στα μέρη της.

1.4 Εφαρμόστε το μπλοκαρισμένο φιλμ ή φιλμ πολυμερούς στην επιφάνεια της βαλβίδας και στα μέρη της.

2. Εφαρμογή Βαλβίδας Υλικού

Οι συνθετικές βαλβίδες είναι ανώτερες από τις μεταλλικές βαλβίδες σε πολλές διαβρωτικές συνθήκες, πρώτα σε αντοχή στη διάβρωση, δεύτερο σε καθαρό βάρος και η αντοχή τους εξαρτάται από το σχήμα, τη διάταξη και τον αριθμό των ενισχυτικών ινών.(γενικά, όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό της ίνας, τόσο μεγαλύτερη είναι η αντοχή του σύνθετου υλικού.)

Στις εφαρμογές Valve, η βασική περιεκτικότητα σε βάρος της ίνας κυμαίνεται από 30%-40%, και η χημική της σταθερότητα καθορίζεται κυρίως από τα χαρακτηριστικά ρητίνης ονομαστικά της ενθυλακωμένης ίνας στο τελικό προϊόν.Στις συνθετικές βαλβίδες, το στερεό πολυμερές σώμα μπορεί να είναι είτε θερμοπλαστικό (όπως φθοριούχο PVC-πολυβινυλιδένιο, PPS-πολυ(π-φαινυλενοσουλφίδιο, κ.λπ.) είτε θερμοσκληρυνόμενη ρητίνη (όπως πολυεστέρας, αιθυλένιο και εποξειδική κ.λπ.) .

Η θερμοσκληρυνόμενη ρητίνη διατηρεί την αντοχή της σε υψηλότερη θερμοκρασία από τη θερμοπλαστική ρητίνη (δηλαδή η θερμοσκληρυνόμενη ρητίνη έχει υψηλότερη θερμοκρασία θερμικής παραμόρφωσης).