เป็นที่ทราบกันดีว่าความเสียหายจากการกัดกร่อนของโลหะส่งผลกระทบอย่างมากต่ออายุการใช้งานของวาล์ว ความน่าเชื่อถือ และอายุการใช้งานการกระทำของปัจจัยทางกลและการกัดกร่อนบนโลหะจะเพิ่มการสึกหรอโดยรวมของพื้นผิวสัมผัสอย่างมากจำนวนการสึกหรอทั้งหมดบนพื้นผิวเสียดทานของวาล์วระหว่างการทำงานระหว่างการทำงานของวาล์ว พื้นผิวที่เสียดทานจะสึกหรอและเสียหายอันเนื่องมาจากปฏิกิริยาทางกลและเคมีหรือเคมีไฟฟ้าพร้อมกันระหว่างโลหะกับสิ่งแวดล้อมสำหรับวาล์ว สภาพอากาศสำหรับการทำงานของท่อส่งก๊าซมีความซับซ้อน และการมีอยู่ของไฮโดรเจนซัลไฟด์ คาร์บอนไดออกไซด์ และกรดอินทรีย์บางชนิดในตัวกลาง เช่น น้ำมัน ก๊าซธรรมชาติ และน้ำในแหล่งกักเก็บจะเพิ่มพลังทำลายล้างของพื้นผิวโลหะและสูญเสียพลังงานไปอย่างรวดเร็ว ความสามารถในการทำงาน

การกัดกร่อนทางเคมีของโลหะขึ้นอยู่กับอุณหภูมิ, ภาระทางกลของชิ้นส่วนเสียดทาน, ซัลไฟด์ที่มีอยู่ในวัสดุหล่อลื่น, ความเสถียรของความต้านทานกรด, ระยะเวลาการสัมผัสของตัวกลาง, การเร่งปฏิกิริยาของโลหะไปสู่กระบวนการไนไตรด์, ความเร็วของการแปลงโมเลกุลเป็นโลหะของวัสดุที่มีฤทธิ์กัดกร่อนเป็นต้นดังนั้นวิธีการป้องกันการกัดกร่อนของวาล์วโลหะ (หรือมาตรการ) และการใช้วาล์ววัสดุสังเคราะห์จะกลายเป็นหัวข้อการวิจัยอุตสาหกรรมวาล์วในปัจจุบัน

1. ป้องกันการกัดกร่อนของวาล์วโลหะ

วาล์วโลหะได้รับการปกป้องจากการกัดกร่อนโดยการเคลือบด้วยสารเคลือบป้องกัน (สี เม็ดสี วัสดุหล่อลื่น ฯลฯ) ที่ปกป้องวาล์วจากการกัดกร่อนระหว่างการผลิต การเก็บรักษา การขนส่ง และการใช้งาน

วิธีการป้องกันการกัดกร่อนของวาล์วโลหะขึ้นอยู่กับระยะเวลาการป้องกันที่จำเป็น เงื่อนไขการขนส่งและการเก็บรักษา ลักษณะการสร้างวาล์วและวัสดุ แน่นอนว่าเพื่อพิจารณาผลทางเศรษฐกิจของการยกตัวต้านการกัดกร่อน

มีสี่วิธีหลักในการป้องกันการกัดกร่อนสำหรับวาล์วโลหะและส่วนประกอบ:

1.1 ปล่อยสารยับยั้งการกัดกร่อนที่ระเหยออกสู่บรรยากาศไอ (เคลือบด้วยกระดาษซับ เป่าผ่านห้องผลิตภัณฑ์ ฯลฯ)

1.2 ใช้สารละลายน้ำและแอลกอฮอล์อุดตัน

1.3 ใช้วัสดุป้องกันการกัดกร่อนเคลือบบาง ๆ กับพื้นผิวของวาล์วและชิ้นส่วนต่างๆ

1.4 ใช้ฟิล์มที่ถูกบล็อกหรือฟิล์มโพลีเมอร์กับพื้นผิวของวาล์วและส่วนต่างๆ

2. การใช้วาล์ววัสดุ

วาล์วสังเคราะห์นั้นเหนือกว่าวาล์วโลหะในสภาวะที่กัดกร่อนหลายอย่าง อันดับแรกในด้านความต้านทานการกัดกร่อน อันดับสองในด้านน้ำหนักสุทธิ และความแข็งแรงจะขึ้นอยู่กับรูปร่าง การจัดเรียง และจำนวนของเส้นใยเสริมแรง(โดยทั่วไป ยิ่งเปอร์เซ็นต์ของเส้นใยมากเท่าไร คอมโพสิตก็ยิ่งมีความแข็งแรงมากขึ้นเท่านั้น)

ในการใช้งาน Valve ปริมาณน้ำหนักพื้นฐานของเส้นใยอยู่ในช่วง 30%-40% และความเสถียรทางเคมีของเส้นใยนั้นส่วนใหญ่จะถูกกำหนดโดยลักษณะเฉพาะของเรซินของเส้นใยที่ห่อหุ้มในผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายในวาล์วสังเคราะห์ ตัวโพลีเมอร์ที่เป็นของแข็งอาจเป็นเทอร์โมพลาสติก (เช่น PVC-polyvinylidene fluoride, PPS-poly (p-phenylene sulfide) เป็นต้น) หรือเทอร์โมเซตติงเรซิน (เช่น โพลีเอสเตอร์ เอทิลีน และอีพ็อกซี่ เป็นต้น) .

เทอร์โมเซตติงเรซินรักษาความแข็งแรงที่อุณหภูมิสูงกว่าเทอร์โมพลาสติกเรซิน (กล่าวคือ เรซินเทอร์โมเซตติงมีอุณหภูมิการเปลี่ยนรูปจากความร้อนสูงกว่า)