Afdichting is een algemene technologie die nodig is voor alle industrieën, niet alleen de bouw, petrochemie, scheepsbouw, machinebouw, energie, transport, milieubescherming en andere industrieën kunnen niet zonder afdichtingstechnologie Luchtvaart, ruimtevaart en andere geavanceerde industrieën zijn ook nauw verwant aan afdichtingstechnologie.Afdichtingstechnologie wordt veel gebruikt op veel gebieden, zoals vloeistofopslag, transport en energieconversie.

Het belang van afdichtingstechnologie, de gevolgen van het falen van de afdichting zijn zeer ernstig, het licht van lekkage, wat resulteert in verspilling van energie en middelen, de zware zal de operatie doen mislukken en zelfs brand, explosie, milieuvervuiling en andere gevolgen veroorzaken die de persoonlijke veiligheid in gevaar brengen .

Met de ontwikkeling van wetenschap en technologie is de werkconditie van de afdichtingsstructuur ernstiger.Omdat de temperatuur, druk en corrosiviteit van de verzegelde vloeistof sterk worden verhoogd, kunnen de traditionele afdichtingsmaterialen zoals vilt, hennep, asbest, stopverf enzovoort niet voldoen aan de gebruiksvereisten en worden ze geleidelijk vervangen door rubber en andere synthetische materialen.

Synthetische materialen zoals rubber zijn in het algemeen macromoleculaire polymeren, waarin functionele groepen met verschillende eigenschappen (zoals chloor, fluor, cyaan, vinyl, isocyanaat, hydroxyl, carboxyl, alkoxy, enz.) actieve verknopingspunten worden.Onder invloed van een katalysator, verharder of straling met hoge temperatuur en hoge energie, verandert het macromolecuul van lineaire structuur en vertakte structuur in ruimtelijke netwerkstructuur, dit proces wordt uitharding genoemd.Gevulkaniseerd rubber of andere synthetische materialen, macromoleculen verliezen de oorspronkelijke mobiliteit, bekend als een hoge elastische vervorming van het elastomeer.

Gebruikelijke rubber en synthetische materialen zijn: natuurlijk rubber, styreen-butadieen, neopreen, butadieenrubber, ethyleenpropyleenrubber, butylrubber, polyurethaanrubber, acrylaatrubber, fluorrubber, siliconenrubber enzovoort.

6 prestatie-indexen voor het bepalen van de kwaliteit van afdichtingsmaterialen

1. Trekprestaties

Trekeigenschappen zijn de belangrijkste eigenschappen van afdichtingsmaterialen, waaronder treksterkte, constante trekspanning, rek bij breuk en permanente vervorming bij breuk.Treksterkte is de maximale spanning waarbij het monster wordt uitgerekt tot breuk.Constante rekspanning (modulus van constante rek) is de spanning die wordt bereikt bij de gespecificeerde rek.Verlenging is de vervorming van een proefstuk veroorzaakt door een bepaalde trekkracht.De verhouding van de verlengingstoename tot de oorspronkelijke lengte wordt gebruikt.De rek bij breuk is de rek bij breuk van het monster.De permanente trekvervorming is de resterende vervorming tussen de markeringslijnen na trekbreuk.

2. Hardheid:

Hardheid van het afdichtingsmateriaal weerstand tegen externe druk in het vermogen, maar ook een van de basisprestaties van afdichtingsmaterialen.De hardheid van het materiaal is tot op zekere hoogte gerelateerd aan andere eigenschappen.Hoe hoger de hardheid, hoe groter de sterkte, hoe lager de rek, hoe beter de slijtvastheid en hoe slechter de weerstand tegen lage temperaturen.

3. Samendrukbaarheid:

Vanwege de visco-elasticiteit van het rubbermateriaal zal de druk in de loop van de tijd afnemen, wat zich uit als relaxatie van de drukspanning, en kan niet terugkeren naar de oorspronkelijke vorm na het verwijderen van de druk, wat zich uit als permanente vervorming door compressie.In medium met hoge temperaturen en olie is dit fenomeen duidelijker, deze prestatie is direct gerelateerd aan de duurzaamheid van afdichtingsproducten.

4. Prestaties bij lage temperaturen

Een index die wordt gebruikt om de eigenschappen van een rubberen afdichting bij lage temperaturen te meten. De volgende twee methoden om de prestaties bij lage temperaturen te testen: 1) intrektemperatuur bij lage temperatuur: het afdichtingsmateriaal wordt tot een bepaalde lengte uitgerekt, vervolgens vast, snelle afkoeling tot de vriestemperatuur hieronder, nadat het evenwicht is bereikt, maakt u het teststuk los en registreert u bij een bepaalde verwarmingssnelheid de stijlterugtrekking 10%, 30%, 50% en 70% wanneer de temperatuur wordt uitgedrukt als TR10, TR30, TR50, TR70.De materiaalnorm is TR10, wat gerelateerd is aan de broosheidstemperatuur van rubber.Flexibiliteit bij lage temperatuur: nadat het monster tot de gespecificeerde tijd bij de gespecificeerde lage temperatuur is bevroren, wordt het monster heen en weer gebogen volgens de gespecificeerde hoek om het afdichtingsvermogen van de afdichting te onderzoeken na herhaalde actie van dynamische belasting bij lage temperatuur.

5. Olie of gemiddelde weerstand

Naast contact met op olie gebaseerde afdichtingsmaterialen, dubbele esters, siliconenolie, komt in de chemische industrie soms contact met zuur, alkali en andere corrosieve media.Naast corrosie in deze media, zal bij hoge temperatuur ook leiden tot uitzetting en sterktevermindering, hardheidsvermindering;tegelijkertijd werden de weekmaker van het afdichtingsmateriaal en de oplosbare stoffen eruit gehaald, wat leidde tot gewichtsvermindering, volumevermindering, resulterend in lekkage.Over het algemeen kan bij een bepaalde temperatuur de verandering van massa, volume, sterkte, rek en hardheid na enige tijd onderdompeling in het medium worden gebruikt om de oliebestendigheid of mediumweerstand van de afdichtingsmaterialen te evalueren.

6. Weerstand tegen veroudering

Afdichtingsmaterialen door zuurstof, ozon, hitte, licht, water, mechanische belasting zullen leiden tot verslechtering van de prestaties, ook wel bekend als veroudering van afdichtingsmaterialen.Verouderingsweerstand (ook bekend als weersbestendigheid) kan worden gebruikt na verouderingsstijl van sterkte, rek, hardheidsveranderingen om aan te tonen dat hoe kleiner de veranderingssnelheid, hoe beter de verouderingsweerstand.

Opmerking: weersbestendigheid verwijst naar een reeks verouderingsverschijnselen, zoals vervaging, verkleuring, barsten, poedervorming en sterktevermindering van plastic producten als gevolg van de invloed van externe omstandigheden zoals blootstelling aan zonlicht, temperatuurverandering, wind en regen.Ultraviolette straling is een van de belangrijkste factoren om plastic veroudering te bevorderen.